
UFABET911 เกมยิงปลา ตู้เกมส์ได้ตัง ตู้ยอดฮิต ได้ทั้งผู้เล่น แทงบอลUFABET และเจ้าของตู้มหาเศรษฐีในเมืองจีนคนหนึ่ง ซึ่งเค้าเคยทำงานทีมาเก๊ามาก่อน เขาเป็นเด็กเร่ร่อนแถวนั้น เค้าไม่ได้เรียนหนังสือ เขาถูกพ่อแม่ทิ้ง
และเจ้าของร้านกาแฟแห่งหนึ่งในมาเก๊า ได้เก็บเขามาเลี้ยง ซึ่งจะให้ไปทำงานร้านอาหารแถวนั้น ที่เค้าเองก็เป็นเจ้าของ ซึ่งเจ้าของร้านได้ตั้งชื่อให้เขาว่า “เฉิน” เฉินได้ทำงานอยู่หลังครัวมาเป็นเวลาหลายปี เฉินไม่มีบ้าน
เจ้าของร้านให้เฉินอาศัยนอนอยู่ที่หลังโรงเก็บของ บรอเวณที่ร้านอาหารนั้น เช้ามาเฉินต้องทำความสะอาดห้องเก็บของ ทำความสะอาดหลังร้านหลังครัว ทำความสะอาดต่าง ๆ จุดต่าง ๆ บริเวณต่าง ๆ และกวาดลานข้างหน้าร้านอาหาร
รวมถึงต้องล้างแก้ว , ถ้วย , จาน , ช้อนซ่อม , ตะเกียบ และรวมถึงอุปกรณ์ต่าง ๆ ของร้านอาหาร ที่ใช้ในแต่ละวัน เฉินไม่มีวันหยุดแต่เฉินก็ไม่ได้ขี้เกียจย่อท้อเลย เพราะว่าร้านอาหารแห่งนี้ให้ชีวิตกับเฉิน เฉินได้ค่าจ้างแค่วันละไม่กี่หยวน
เพื่อแลกกับการที่เฉินมีที่ซุกหัวนอน เจ้าของร้านเคยให้ข้อเสนอเฉินว่า จะให้ค่าจ้างกับฉันเพิ่มอีกสองเท่า แต่เฉินจะต้องไปหาที่อยู่อาศัยเอง ซึ่งเฉินเลือกที่จะรับค่าจ้างเพียงเท่าเดิมมาหลายปี เพื่อที่เฉินจะไม่ต้องไปหาที่อยู่ใหม่
เพราะเฉินคิดว่าการที่จะต้องไปหาที่อยู่ใหม่ เฉินต้องเสียค่าเช่าห้อง เฉินต้องซื้ออุปกรณ์ทุกอย่างเอง เฉินต้องหาข้าวกินเอง แล้วเฉินจะต้องเสียค่าเดินทางในการเดินทางมาทำงาน และมาเก๊านั้นค่าที่พักแพงมาก
เฉินก็เลยเลือกที่จะนอนตรงโรงเก็บของต่อไป เฉินเป็นเด็กดีมาก ๆ โดยตลอดที่ผ่านมาแทบจะไม่ซื้อขนมกิน เงินที่เฉินทำได้เฉินเก็บไว้ เฉินอาศัยกินข้าวและของหวานจากร้านอาหาร ที่เจ้าของร้านอนุญาตให้เฉินกิน และพอเลิกงานของทุกวัน
เฉินจะเดินออกไปเที่ยวรอบ ๆ มาเก๋า เพราะฉันหลงใหลในความสวยงามของเมืองมาเก๊า แต่มันน่าเสียดายที่เฉินไม่สามารถที่จะเข้าไปสัมผัส ความสวยงามนั้นภายในตึกต่าง ๆ ได้ เพราะฉันสกปรกมอมแมมไม่มีเสื้อผ้าดี ๆ ใส่ทุกคนมองและดูถูกเฉิน
เฉินทำได้แค่เพียงเดินชมบรรยากาศข้างนอก และเก็บเอาความดูถูกนั้นไว้ในใจ ทุกครั้งที่เฉินเดินผ่าน เว็บคาสิโนออนไลน์ หรือบ่อน เฉินจะชอบหยุดยืนดูแสงสีเสียงและไฟ เฉินชอบมันมาก คาสิโนจะตกแต่งประดับด้วยป้ายใหญ่ ๆ ไฟเยอะ ๆ
แล้วก็มีไฟลูกเล่นอีกมากมายข้างหน้าตัวตึก รูปแบบแต่ละตึกแต่ละอาคารสวยงามมาก มันคือความฝันของเฉิน ที่จะได้เข้าไปเล่นเกมข้างใน คือเข้าไปสัมผัสบรรยากาศข้างใน เฉินเก็บเงินค่าจ้างไปเรื่อย ๆ ซื้อชุดใหม่เพียงแค่ไม่กี่ชุด
มาทดแทนชุดที่มันขาด ๆ เก่า ๆ ที่เก็บได้จากขยะ เฉินทำงานหนักเรื่อย ๆ จนเฉินมีโอกาสเลื่อนขั้น ได้ไปเสิร์ฟภายในร้านอาหาร เนื่องมาจากเจ้าของร้านไว้ใจเฉินมาก แล้วฉันก็โตมากพอแล้ว ที่จะรู้และเรียนรู้ที่จะเสิร์ฟอาหาร , เอาใจลูกค้า ,
รับออเดอร์ลูกค้า เฉินบริการลูกค้ามาจากภายใน เฉินรักร้านอาหารแห่งนี้ เฉินรักเจ้าของร้านที่ให้ชีวิตเฉินถึงปัจจุบัน ไม่ต้องเป็นขอทานเร่ร่อนเก็บขยะ เฉินจึงตั้งใจดูแลร้านบริการลูกค้าอย่างเต็มที่ ทำสุดกำลัง ทำสุดความสามารถ
พอเฉินได้มาเป็นพนักงานเสิร์ฟ เฉินก็ได้ทิบจากลูกค้าและได้ค่าจ้างเพิ่มอีกหนึ่งเท่าตัว ด้วยความที่เจ้าของร้านเอ็นดูในตัวเฉิน ที่ทำดีมาตลอดหลายปี เจ้าของร้านเลยให้วันหยุดพักอีก 1 วันใน 1 สัปดาห์ คือเดือนนึงเฉินมีโอกาศหยุดได้ถึง 4 วัน
ซึ่งเฉินดีใจมากถึงกับร้องไห้ออกมา เพราะที่ผ่านมาเฉินไม่เคยชมโลกภายนอกในเวลากลางวันเลย เอาแต่ใช้ชีวิตหมกอยู่แต่ในครัว , หลังร้านอาหาร และในวันหยุดวันแรกของเฉิน เฉินออกไปข้างนอก วิ่งด้วยความดีใจ
แล้ววิ่งตรงไปที่แม่น้ำแถวนั้นที่ใกล้ที่สุด ฉันยืนชมบรรยากาศความสวยงามจนอิ่มตา เฉินเดินไปเรื่อย ๆ ชมความสวยงามของเมืองมาเก๊า ชมตึก , ชมต้นไม้ , ชมแม่น้ำ เฉินไม่เคยเห็นมาก่อนจนฉันร้องไห้ออกมา ด้วยความดีใจสุด ๆ
เฉินเห็นคนตกปลาและฉันก็มองดูด้วยความชื่นชอบและตื่นเต้น จนหนึ่งเดือนหลังจากนั้นเฉินก็ได้ซื้ออุปกรณ์การตกปลา มานั่งตกปลาอยู่ริมแม่น้ำ ที่มีคนมาตกปลากันเยอะ ๆ ซึ่งนั่นทำให้เฉินได้มีปลากลับไปกินด้วย แล้วฉันก็ได้เรียนรู้ที่จะ
ตื่นเช้ามาในวันหยุด เพื่อที่จะไปตกปลาตอนเช้า พอตกได้เยอะพอสมควร เฉินก็จะนำปลาไปวางขายที่ตลาด ซึ่งมันเป็นรายได้เสริมให้กับฉันอีกทางหนึ่งเลยทีเดียว จนสิ้นปี เฉินมีความคิดว่าฉันอยากเข้าคาสิโนสุด ๆ
แล้วเฉินได้เดินไปที่ร้านขายเสื้อผ้าแห่งหนึ่ง เฉินได้นำเงินไปจำนวนหนึ่ง แล้วถามพนักงานขายเสื้อผ้าว่า ถ้าผมอยากจะเข้าคาสิโน ผมต้องแต่งตัวแบบไหนครับ แล้วพนักงานก็ยิ้มอย่างอ่อนโยน พาเฉินไปเลือกเสื้อผ้าที่เหมาะกับเฉิน
ที่เหมาะกับการเดินเข้าไปเล่นคาสิโน แต่ราคารวมเสื้อผ้าเหล่านั้นมันเท่ากับค่าจ้างของเฉินครึ่งปีเลยทีเดียว แต่ด้วยความใสซื่อไร้เดียงสา เฉินจึงซื้อมันมา
แล้ววันหยุดอาทิตย์ต่อมา เฉินก็ได้เข้าไปในคาสิโน พอเข้าไปในคาสิโนเฉินร้องไห้ออกมาอีกครั้ง เพราะว่ามันสวยมาก เฉินได้ทำตามความฝันของเฉินแล้ว จากการทำงานหนักมาหลายปี เก็บหอมรอมรีบมาเรื่อย ๆ จนตอนนี้
เฉินได้ก้าวเข้ามาอยู่ในบ่อนคาสิโนที่ใฝ่ฝันมาตลอด เฉินเดินดูภายในคาสิโนอันกว้างขวาง และสวยงามหรูหราท่ามกลางคนมีเงินทั้งหลาย ด้วยความตื่นเต้น เฉินเดินผ่านโต๊ะไพ่โต๊ะหนึ่ง เฉินเห็นเหรียญที่แลกเป็นเงินกองไว้เยอะมาก
ซึ่งเฉินคิดว่าเหรียญกองนั้น เท่ากับค่าจ้างทั้งชีวิตที่ฉันได้มาเลยทีเดียว พวกเขาทำยังไงให้รวยได้ขนาดนี้ จนฉันเดินไปเห็นตู้หนึ่ง มันเป็นตู้เกมที่ชื่อว่าเกมยิงปลา เฉินเห็นแล้วเฉินชอบมันมากเฉินเลยเดินตรงเข้าไป
ศึกษาวิธีการเล่นและเฉินอยากจะเล่นเกมยิงปลา เฉินจึงถามพนักงานว่า ถ้าจะเล่นเกมนี้ต้องทำยังไง พนักงานจึงบอกให้เฉินไปแลกเงินมาก่อน แล้วค่อยเอาเงินมาหยอดตู้เพื่อที่จะเล่น พอเฉินไปเห็นอัตราการแลกเหรียญ แล้วเห็นเงินในกระเป๋า
เฉินได้คิดขึ้นว่า เงินทั้งหมดที่จะเอามาแลกเล่นมันคือค่าจ้างสามเดือนเลยทีเดียว แต่เฉินก็จะลองเล่นดู โดยนำเงินทั้งหมดไปแลกเป็นเหรียญ มาหยอดตู้เกมยิงปลา แล้วเฉินก็เล่นมันอย่างสนุกสนาน มันทำให้เฉินนึกถึงตอนที่เฉินนั่งตกปลาเลย
แล้วไม่เพียงเท่านั้น เฉินเล่นแล้วเฉินก็ได้ตังค์คืนด้วย ซึ่งมันทำให้เฉินชอบในการเล่นเกมยิงปลา แล้วชื่นชอบในบ่อนหลงชอบในบ่อนโดยที่ไม่รู้ตัว ทุกวันหยุดประจำสัปดาห์ เฉินได้รีบตื่นเช้าไปตกปลา แล้วก็นำปลามาขายที่ตลาดในตอนบ่าย
พอปลาหมดเฉินก็ได้ไปเล่นคาสิโนในตอนดึก ซึ่งมันเป็นวงจรชีวิตของเฉินในวันหยุด จนวันหนึ่งเฉินคิดขึ้นได้ว่ าถ้าหากฉันมีตู้ปลาเป็นของตัวเอ ง และเฉินนำตู้ปลาไปตั้งไว้ เฉินจะได้เงินเท่าไหร่ ซึ่งเฉินคำนวณจากการที่เฉินหยอดเหรียญเข้าไป
มันเป็นจำนวนค่าจ้างสามเดือนของเค้า แล้วแล้ววันนึงมีคนมาหยอดเท่าไหร่ ผลคือเขาจะได้เงินมาเยอะกว่าค่าจ้างในแต่ละวัน ถ้ามีหลายตู้ไปวางไว้ในหลาย ๆ ที่ เฉินจะได้เงินเท่าไหร่ นั่นมันทำให้เฉินเก็บเงิน ที่จะซื้อตู้ยิงปลาเป็นของตัวเอง
แต่ตู้เกมยิงปลานั้นมันมีราคาแพงมากเหลือเกิน แพงกว่าค่าจ้างของเค้าสองปีเลยทีเดียว แต่ด้วยความไม่ย่อท้อของเฉิน เฉินคิดว่าฉันลำบากมาแล้วหลายปี แค่เก็บเงินสองปีทำไมเฉินจะทำไม่ได้ เฉินเลยยกเลิกกิจวัตรประจำวันวันหยุด
ที่จะต้องไปเล่นคาสิโน เปลี่ยนเป็นมาตกปลาแล้วก็ขายทั้งวัน วันทำงานเค้าก็ทำงานล่วงเวลา บริการลูกค้าอย่างเอาอกเอาใจ เต็มที่สุดบริการให้สุดความสามารถ ทำให้ฉันได้ทิบเยอะมากในแต่ละวัน และนั่นทำให้ฉันเก็บเงินซื้อตู้เกมยิงปลา
ใช้เวลาเพียงแค่ปีครึ่ง ซึ่งตอนนั้นเฉินเองก็อายุ 23 ปีแล้ว เฉินได้นำตู้ยิงปลาไปไว้ใน Game Center แห่งหนึ่ง ที่ใกล้ใกล้กับร้านอาหารของเฉิน ซึ่งมันต้องจ่ายค่าเช่าในการวาง แล้วเฉินก็จ่ายไป เฉินก็จะลองดูว่าฉันได้เงินเท่าไหร่
เจ้าของร้านเกม game center แห่งนั้นแกมองเฉินด้วยความเอ็นดู และลดค่าเช่าวางตู้เกมยิงปลาให้ครึ่งนึง แกจำเฉินได้แกเห็นเฉินตั้งแต่เด็ก แกเห็นเฉินเดินผ่านร้านแกทุกวัน เพราะเฉินชอบออกมาเดินเล่นหลังเลิกงานทุกคืน
แกเห็นเฉินตั้งแต่ยังเป็นเด็ก แล้วเวลาผ่านไปจนตอนนี้ เฉินมาติดต่อเอาตู้เกมราคาแพงมาลงที่ร้าน แกยินดีที่จะให้เฉินนำตู้เกมไปไว้ที่ร้านของตนอย่างเต็มใจ แกได้ถามเฉินว่าเอาเงินมาจากไหน ถึงซื้อตู้เกมนี้ได้ เฉินบอกว่าเฉินเก็บเงินตั้งแต่เด็ก
ถึงตอนนี้พึ่งจะซื้อเครื่องเกมตู้นี้ได้ เฉินเล่าให้เจ้าของร้านเกมฟังว่า ผมทำงานร้านอาหารแห่งหนึ่ง ที่เจ้าของร้านเค้าเก็บไปเลี้ยง เค้าให้กินข้าวที่ร้านอาหารฟรี กินขนมของหวานได้ในจำนวนจำกัดที่เค้ากำหนดให้ แล้วเฉินเองก็อาศัยนอนอยู่ที่โรงเก็บของ
ตั้งแต่เค้าเก็บมาเลี้ยงจนถึงปัจจุบันนี้ เมื่อก่อนเค้าทำงานทั้งวัน ทุกวัน ไม่มีวันหยุดเลย แล้วเค้าเพิ่งได้วันหยุดในไม่กี่ปีที่ผ่านมา นั้นคือเหตุผลที่เจ้าของร้านเกม ไม่เคยฉันในเวลากลางวันมาก่อน แล้วพักหลังมานี่แหละ
ที่เฉินได้เลื่อนขั้นมาเป็นพนักงานเสิร์ฟภายในร้าน และได้วันหยุดไปพร้อม ๆ กัน เจ้าของร้านเกมถึงกับร้องไห้ออกมาเลยทีเดียว เหตุผลหนึ่งคือสงสารเฉิน อีกเหตุผลหนึ่งคือตื้นตัน ที่เฉินเป็นคนสู้ชีวิตมาก ๆ เมื่อเจ้าของร้านเกมได้ฟังเรื่องของเฉินแล้ว
แกเลยไม่คิดค่าวางตู้เกมกับฉันเลย ให้วางฟรีซึ่งเฉินเองก็ดีใจมากเช่นกัน และไม่กี่วันต่อมา เจ้าของร้านเกมได้มาติดต่อหาฉันที่ร้านอาหาร บอกว่าให้เฉินไปเปิดตู้เก็บเหรียญ เพราะว่าเหรียญได้เต็มตู้แล้ว
ลูกค้าไม่สามารถที่จะหยอดเหรียญเล่นได้อีก ซึ่งมันทำให้ฉันดีใจมาก เฉินใช้เวลาหยุด 1 ชั่วโมงของวันนั้น ไปนำเหรียญออกมาจากตู้ ซึ่งมันเป็นเหรียญที่เยอะมาก หนักมาก แล้วฉันก็ดีใจมาก ๆ ที่เงินจำนวนนี้มันเป็นของเฉิน
ซึ่งเป็นเงินจำนวนที่เฉินทำได้ภายในไม่กี่วัน เงินที่ไปเก็บจากตู้มามันเท่ากับค่าจ้าง 1 เดือนเกือบ 2 เดือนเลยทีเดียว ซึ่งเฉินคิดได้ว่า เฉินมีโอกาสรวยแล้ว เฉินก็ตั้งใจที่จะเก็บเงินเพื่อซื้อตู้ที่สองอีก แล้วเฉินก็ทำแบบนี้ไปเรื่อยเรื่อยจนอายุ 35 ปี
เฉินได้เป็นเจ้าของตู้เกมยิงปลากว่า 100 ตู้ และนำไปวางในร้านเกมหลาย ๆ เกมในมาเก๋า แล้วเฉินมีแพลนที่จะนำมันไปวางจังหวัดรอบข้าง และวางทั้งประเทศ เฉินในอายุ 35 ปีจากเด็กให้ร่อนถูกเก็บมาเลี้ยง กลายเป็นคนมีเงินในระดับหนึ่ง
เชิญได้ลาออกจากร้านอาหารนั้น แล้วมาทำธุรกิจตู้เกม ไม่ได้มีเพียงแค่ยิงปลา เฉินได้มีตู้เกมอื่นอีกหลายชนิดด้วย จนตอนนี้ฉันอายุ 67 ปี
เฉินได้กลายเป็นเศรษฐีที่ร่ำรวยต้น ๆ เลยทีเดียว ซึ่งนั่นก็ไม่ได้ทำให้เฉินลืมบุญคุณของเจ้าของร้านอาหารที่เฉินเคยทำ
ตอนนี้เฉินเป็นชายวัยชราที่มีเงินมากมาย มีบริวารมากมาย ได้ใช้ชีวิตคุ้ม มีครอบครัวที่น่ารัก ทั้งหมดนี้เริ่มต้นมาจากตู้เกมยิงปลานั่นเอง